کارگاه نثر طنز در پنجمین رویداد ملی طنز قلمه برگزار شد
سومین جلسه از سری کارگاه‌های حضوری پنجمین رویداد آموزشی طنز قلمه ویژه مشهد با عنوان «چگونگی خلق شوخی» با تدریس محسن فراهانی برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی دفنر طنز حوزه هنری، محسن فراهانی در ابتدای کارگاه نثر طنز درباره روند کلاس گفت: «نکاتی که در این جلسه گفته میشود، می‌تواند در ده تا صد جلسه تدریس شود، اما میتوانیم در یک جلسه درباره آن صحبت کنیم و در آینده تمرین بنویسیم.
ما در این جلسات درباره نوشتن نثر طنز صحبت می‌کنیم، سپس موضوع انتخاب می‌کنیم و جلسات طنزخوانی به صورت مجازی در بستر اسکای روم برگزار خواهیم کرد.»
او با اشاره به اینکه در یادداشت، فیلمنامه، نمایشنامه و هر قالب دیگری به شوخی نیاز داریم، گفت: «موضوعی به نام گَگ نویسی وجود دارد. به کسی که گگ می‌نویسد، گگ‌مَن می‌گویند.
معنای فارسی نزدیک به «گَگ» واژه «شوخی» است. به طور کلی آدم‌های شوخ‌طبع می‌توانند گگ بنویسند.
به طور مثال در هالیوود، کل فیلمنامه فیلم‌هایشان را به یک طنزنویس نمی‌دهند. بلکه فیلمنامه را در اختیار گگ‌من قرار می‌دهند تا به آن شوخی اضافه کند.»
فراهانی درباره ویژگی‌های گگ‌من گفت: «معمولاً آدم‌های بامزه که گاهی تیکه‌های بامزه می‌اندازند، می‌توانند گگ‌من باشند. یعنی در عرض چند ثانیه، موقعیت، مخاطب و زمان را در نظر می‌گیرند و جمله‌ای می‌گویند که جمع را به خنده می‌اندازد.»
او در ادامه درباره علت خندیدن آدم‌ها گفت: «مهمترین دلیلی که آدم‌ها می‌خندند، تضاد است و وقتی اتفاق غیرعادی و غیرممکن می‌افتد، می‌تواند عموم مردم را بخنداند. همینطور به این دلیل که مخاطب در آن موقعیت غیرعادی حضور ندارد، باعث میشود که یک احساس نشاط درونی پیدا کند.»
محسن فراهانی درباره روش‌های خنداندن آدم‌ها گفت: «ما به عنوان آدم شوخ‌طبع باید ذهنمان را پرورش دهیم تا موقعیت‌های غیرطبیعی و غیر ممکن را رقم بزنیم.
شوخ طبعی یک زیست است و نیاز به تمرین و ممارست دارد. دانستن تکنیک، به تنهایی برای شوخی نویسی کافی نیست.»
او با اشاره به اینکه شوخی نویسی به تمرین نیاز دارد، گفت: «این تمرین را سعی کنید چندبار در روز انجام دهید. سعی کنید در لحظه‌ای که هستید، در آنِ واحد فکر کنید که کجا نشسته‌اید، اطرافیان‌تان چه کسانی هستند، چه موضوعی اطرافتان در جریان است. بعد فکر کنید که چه اتفاقی بیفتد، دیگران می‌خندند و می‌توانند این اتفاق خنده‌دار را برای دیگران تعریف کنند.
اگر در انجام این تمرین ممارست داشته باشید، بعد از چندسال می‌توانید شوخی بسازید و آدم شوخ‌طبعی شوید.»
وی با اشاره به اینکه در آغاز طنزنویسی تجربه زیسته غنی نداریم، گفت: «برای ما اتفاقات زیادی نمی‌افتد که بتوانیم از همه اتفاقات واقعی استفاده کنیم. بنابراین با استفاده از تمرین و ساخت خاطره میتوانیم تمرین بیشتری انجام دهیم.»
فراهانی ضمن تعریف طنز، با دسته بندی نوشته شوخ‌طبعانه به سه قسمتِ هجو، هزل و فکاهه هر یک را تعریف و ویژگی‌های‌شان را به طور مفصل بیان کرد. او توضیح داد که دسته‌بندی بعدی یعنی «کمدی» همه ویژگی‌ها را (کم یا زیاد) دربرمی‌گیرد.
محسن فراهانی درباره انواع شوخی گفت: «شوخی با خود، شوخی با اطرافیان، شوخی با اتقاقات و شوخی کردن با شخصیت خیالی، راه‌های ساختن شوخی است که هر یک قوانین خودشان را دارند و باید طبق آن عمل کنیم.»
او با اشاره به اینکه تکنیک‌های طنزنویسی بسیاری وجود دارد، گفت: «مهمترین تکنیک، تضاد و تناقض، اغراق، تکرار و تجاهل‌العارف است و اکثر موقعیت‌های کمدی در سینما این ویژگی‌ها را دارند.»
فراهانی درباره اینکه می‌توان متن را در معرض نقد دیگران قرار داد، گفت: «از نقد شدن نترسید و هرچقدر که دیگران نظر منفی دادند، باز هم تمرین کنید و بنویسید.
ما در دفتر طنز حوزه هنری کشور، جلسات نثرخوانی به نام «طنزخوانه برگزار می‌کنیم که نثرهای طنز در آنجا خوانده و بررسی میشود. اگر طنزخوانه مجازی برگزار شد، حتما در آن شرکت کنید.»
او در انتهای جلسه، ساختار شوخی و ساختار متن طنز را به صورت مفصل توضیح داد. همچنین سرفصل‌های دیگری مثل «با چه موضوعاتی نمی‌توان شوخی کرد» و «استفاده از قرینه صارفه در طنز» در این جلسه مطرح شد.
در پایان این جلسه زمانی به پرسش و پاسخ حاضران اختصاص پیدا کرد.
پایان
برای آگاهی از سایر اخبار رویداد قلمه اینجا کلیک کنید